Bir tarafta hayatımızdaki farklı perdeler, bir tarafta da kahramanımız Doktor Osman’ın anılarının kamerasından film perdesine yansıyan hayatının geçmişten bugüne doğru uzanan hikayesi. Perdelerin, duvarlar kadar sert olmasa da kapalı olduklarında duvarlardan çok daha rahatsız edici olduğunu hissettiriyor son romanında sevgili arkadaşım Ayşen Bayazıt Melik.

Karakterleriyle, kurgusuyla, diyalogları ile okumaya başlar başlamaz sizi içine alan ve hiç bırakmayan sıcacık bir roman: Perdeler. Bıraktığınız sehpanın üzerineden gözlerizin içine bakarak bir an önce bitir beni, göreceksin bak, okudukça daha neler neler olacak diyen bir roman Perdeler. Size neler diyeceğini bilemem ama okumadığım anlarda bile benimle konuştu bu kitap

Ben daha fazla uzatmadan, sözü Ayşen’e bırakıyorum. 🙂

“Evet biliyorum, ama bence üzüldüğün şeyin bu olduğunu sanıyorsun. Gerçekte kim bilir neye üzülüyorsun. Ama haklısın, insan bu trajik hayatın kendisine üzülüyorum demeyi çok geç akıl ediyor, o yüzden yıllar boşuna bahaneler bulup onlara üzülüyoruz sanmakla geçiyor.” (Sayfa: 153)

Yaşadığımız tüm bu sıkıntıların içinde, Perdeler’de ki Hatice’nin…