anadolu

Acının neden kesildiğini anladım. Çünkü artık tam olarak bu dünyaya ait değilim. Papatyamın yaprakları tek tek kopuyor işte. Seviyor, sevmiyor, ölüyor, ölmüyor. Meğer acılar bu dünyaya aitmiş. Ne güzel. Ölüyor… Kafam karışık. Beni kim, neden öldürmüştü? Hatırlıyorum galiba. Sivas’ta bir oteldeydik. Şiir söyleyip, türkü okumak için gitmiştik. Meğer türkülerimizi onlara vermek için canımızı da vermemiz…